Alzheimer hastaları insülinden faydalanabilir mi?

12 Ocak 2012 | 5 Ocak 2020 | Kategori: Psikiyatri / Nöroloji Print

116 Paylaşım

Archives of Neurology dergisinde yayımlanan güncel bir çalışmaya göre, hafif düzeyde kognitif bozukluğu veya Alzheimer hastalığı olan kişiler, intranazal insülin tedavisinden fayda görüyor. Çalışmanın araştırmacıları, merkezi sinir sistemindeki insülin düzeyleri ve insülin aktivitesinin Alzheimer hastalığında azalmış olduğunu keşfetti.

İnsülin, merkezi sinir sisteminin doğru çalışmasında önemli bir rol oynar. İnsülin bozukluğunun, en erken safhasında sinaptik kayıp ve bellek kaybı ile karakterize olan Alzheimer hastalığının (AH) patofizyolojisine bulunduğu katkının belirlenmesiyle, insülinin sağlıklı beyin fonksiyonları açısından önemi bir kez daha vurgulanmış oldu. Bilim adamları, merkezi sinir sistemindeki insülin düzeyleri ve insülin aktivitesinin AH’de azalmış olduğunu keşfetti.

Seattle, Washington Üniversitesi Tıp Fakültesi ve Veterans Affairs Puget Sound Health Care System araştırmacılarından Dr. Suzanne Craft ve meslektaşları, amnestik hafif kognitif bozukluğu veya AH olan erişkinlerde, intranazal insülin tedavisinin biliş, fonksiyon, serebral glukoz metabolizması ve serebrospinal sıvı biyobelirteçleri üzerindeki etkisini değerlendirmek için, randomize kontrollü bir çalışma yaptı.

Çalışmada üç grup oluşturuldu. Dört ay süreyle hastaların 36’sına günde bir kere 20 IU insülin; 38’ine günde bir kere 40 IU insülin ve 30’una günde bir kere plasebo verildi. Tedavilerin tümü burun içinden uygulandı. Araştırmacılar, tedavinin gecikmiş geri çağırma (hastalardan kendilerine anlatılan hikayeyi hemen ve kısa bir süre sonra tekrar etmeleri istendi) üzerindeki etkilerini değerlendirdi ve hastaların Demans Şiddeti Değerlendirme Ölçeği skorunu hesapladı.

Plasebo grubuna kıyasla, günde bir kere 20 IU insülin verilen grubun gecikmiş geri çağırma fonksiyonunda iyileşme görüldü. Ancak, günde bir kere 40 IU insülin verilen grupta herhangi bir iyileşmeye rastlanmadı. Plasebo grubuna kıyasla, her iki insülin grubunun DSRS skorları değişmemişti. Ayrıca, her iki insülin dozunun da, Alzheimer Hastalığı Değerlendirme Ölçeği-kognitif alt ölçeği (ADAS-cog) skorları ile değerlendirilen genç hastaların ve Alzheimer Hastalığı İşbirliği Çalışması-günlük yaşam aktiviteleri ölçeği ile değerlendirilen erişkinlerin genel kognitif fonksiyonunu koruduğu gözlemlendi. Buna karşın, amnestik hafif kognitif bozukluğu olan hastalarda her iki tedavi de farklı sonuçlar vermedi. Plasebo grubundaki hastaların kognitif fonksiyonlarında hafif düzeyde bir düşüş saptandı.

Sonuç olarak, bu pilot çalışma, amnestik hafif kognitif bozukluğu veya AH olan hastalarda intranazal insülinin kognitif fonksiyonu ve serebral glukoz metabolizmasını stabilize ettiği veya iyileştirdiğini gösterdi. Araştırmacılar, bu bulguların intranazal insülin tedavisine ilişkin ve insülinin AH’nin patogenezindeki rolünü araştırmaya yönelik, ileride yapılacak çalışmalara zemin hazırlayacağını belirtti.

KAYNAK: Intranasal Insulin Therapy for Alzheimer Disease and Amnestic Mild Cognitive Impairment: A Pilot Clinical Trial. Suzanne Craft; Laura D. Baker; Thomas J. Montine; Satoshi Minoshima; G. Stennis Watson; Amy Claxton; Matthew Arbuckle; Maureen Callaghan; Elaine Tsai; Stephen R. Plymate; Pattie S. Green; James Leverenz; Donna Cross; Brooke Gerton. Archives of Neurology, 2011; DOI: 10.1001/archneurol.2011.233

Makaleninin tamamına aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz:

http://archneur.ama-assn.org/cgi/content/short/69/1/29

ABSTRACT
Objective To examine the effects of intranasal insulin administration on cognition, function, cerebral glucose metabolism, and cerebrospinal fluid biomarkers in adults with amnestic mild cognitive impairment or Alzheimer disease (AD).
Design Randomized, double-blind, placebo-controlled trial.
Setting Clinical research unit of a Veterans Affairs medical center.

Participants The intent-to-treat sample consisted of 104 adults with amnestic mild cognitive impairment (n = 64) or mild to moderate AD (n = 40).

Intervention Participants received placebo (n = 30), 20 IU of insulin (n = 36), or 40 IU of insulin (n = 38) for 4 months, administered with a nasal drug delivery device (Kurve Technology, Bothell, Washington).

Main Outcome Measures Primary measures consisted of delayed story recall score and the Dementia Severity Rating Scale score, and secondary measures included the Alzheimer Disease’s Assessment Scale–cognitive subscale (ADAS-cog) score and the Alzheimer’s Disease Cooperative Study–activities of daily living (ADCS-ADL) scale. A subset of participants underwent lumbar puncture (n = 23) and positron emission tomography with fludeoxyglucose F 18 (n = 40) before and after treatment.

Results Outcome measures were analyzed using repeated-measures analysis of covariance. Treatment with 20 IU of insulin improved delayed memory (P < .05), and both doses of insulin (20 and 40 IU) preserved caregiver-rated functional ability (P < .01). Both insulin doses also preserved general cognition as assessed by the ADAS-cog score for younger participants and functional abilities as assessed by the ADCS-ADL scale for adults with AD (P < .05). Cerebrospinal fluid biomarkers did not change for insulin-treated participants as a group, but, in exploratory analyses, changes in memory and function were associated with changes in the Aβ42 level and in the tau protein–to–Aβ42 ratio in cerebrospinal fluid. Placebo-assigned participants showed decreased fludeoxyglucose F 18 uptake in the parietotemporal, frontal, precuneus, and cuneus regions and insulin-minimized progression. No treatment-related severe adverse events occurred.

Conclusions These results support longer trials of intranasal insulin therapy for patients with amnestic mild cognitive impairment and patients with AD.