Medikal Akademi

Depresyon inme geçirenlerde ölüm riskini 3 kat arttırıyor!

Kategori: Depresyon, Kardiyoloji, Psikiyatri / Nöroloji Print

Paylaş

Tweetle

Paylaş

178 Paylaşım

Amerikan Nöroloji Akademisi’nin 65. Yıllık Toplantısında sunulan yeni bir çalışmaya göre, inme geçirdikten sonra depresyona giren kişilerde, inme veya depresyon yaşamamış kişilere göre erken ölüm riski üç kat daha yüksek ve inmeye bağlı ölüm riski ise dört kat daha yüksek seyrediyor. Çalışmanın baş araştırmacısı Güney California Üniversitesi Tıp Fakültesi öğretim üyesi Prof. Dr. Amytis Towfighi, şu değerlendirmeyi yapıyor: “İnme geçiren her üç kişiden birinde depresyon gelişiyor. Bu, aile üyelerinin dikkat ederek hastayı kolayca koruyabilecekleri ve önlenebilecek bir risk faktörü.”

Depresyon ve kalp krizi ile ilgili benzer ilişkiler bulunduğunu dile getiren Prof. Dr. Towfighi, ancak inme, depresyon ve ölüm arasındaki ilişki hakkında bilinenlerin daha az olduğunu söyledi. Araştırmada, 21 yıl boyunca izlenen 25 ile 74 yaş arasındaki 10,550 kişi yer aldı. Bunlardan 73’ü inme geçirmiş ancak depresyon geliştirmemiş; 48’i inme ve depresyon geçirmiş; 8,138’i inme veya depresyon yaşamamış ve 2,291’i inme geçirmemiş ancak depresyon yaşamıştır.

Depresyon kalp yetmezliği olan hastalarda ölüm riskini 5 kat artırıyor!

Yaş, cinsiyet, ırk, eğitim, gelir düzeyi ve medeni durum gibi faktörler göz önüne alındıktan sonra, herhangi bir sebebe bağlı ölüm riskinin, inme ve depresyon yaşamış kişilerde, inme veya depresyon yaşamamış kişilere göre üç kat daha fazla olduğu görülmüştür. İnmeye bağlı ölüm, inme ve depresyon yaşamamış kişilere göre inme ve depresyon yaşamış kişiler arasında dört kat daha yüksekti.
inme-amytis-towfigi Araştırmanın, inme yaşayan kişilerin depresyon bakımından taranması gerektiğini net şekilde gösterdiğini söyleyen Prof. Dr. Towfighi, şu değerlendirmeyi yaptı: “Çalışmanın sonuçları, bu hasta grubunda depresyonun mutlaka tedavi edilmesi gerektiğini gösteriyor. İnme yaşandıktan sonra depresyon riskinin ne kadar yaygın olduğu ve depresyon yaşamanın potansiyel sonuçları düşünüldüğünde, belirti ve semptomların aranması ve bunlara eğilinmesi kilit nokta olabilir.”