Tüm Dünya 90 Yıldan Sonra Tek Bir Kalp Yetersizliği Tanımında Anlaştı

Yazan Prof. Dr. Mehdi Zoghi
11 Mayıs 2021  |   Kategori: Güncel / Literatür, Kardiyoloji Print

Bu yıl 10-16 Mayıs tarihlerindeki kalp yetersizliği (KY) farkındalık günleri, kalp yetersizliğinin en iyi (evrensel) tanımını ve günümüze kadar nasıl değişimler geçirdiğini anlatma vesilesi olmuştur. Thomas Lewis’in 1933’te kalp yetersizliğini ilk kez “Kalbin içeriğini yeterince boşaltamadığı bir durum” olarak tanımlamasının ardından uzun bir süre sadece kalbin sistolik ve pompa fonksiyonu üzerinden tanımlamalar yapıldı. Kalp yetersizliğinin bir sendrom olarak tanımı, 1990 yıllarda Philip Poole­Wilson tarafından yapılmıştır. Avrupa Kardiyoloji Cemiyeti ise tanımı, 1995’ten 2008’e kadar “Kalp yetersizliği semptomları, objektif kardiyak disfonksiyon kanıtı ve kalp yetersizliğine yönelik tedaviye yanıt” olarak benimsedi.

NYHA Sınıflaması ve Amerikan Kardiyoloji Koleji / Amerikan Kalp Birliği (ACC/AHA)’nin Farklı Bakışı:

Avrupa Kardiyoloji Cemiyetinin
1995-2001-2005 Kılavuzları
Avrupa Kardiyoloji Cemiyetinin
2008 Kılavuzu

† Kalp yetersizliği semptomları
(istirahatte veya egzersiz sırasında)

Ve

† Objektif kanıt (tercihen ekokardiyografi ile)
kardiyak disfonksiyon (sistolik ve / veya diyastolik)
(istirahatte) ve (tanının şüpheli olduğu durumlarda)

Ve
† Kalp yetersizliği tedavisine yanıt

† Kalp yetersizliğine özgü semptomlar
(istirahatte veya egzersiz sırasında nefes darlığı, yorgunluk, ayak bileğinde şişme)
Ve
† Tipik kalp yetersizliği belirtileri
(taşikardi, taşipne, pulmoner raller, plevral efüzyon, juguler venöz basınç yükselmesi, periferik ödem, hepatomegali)
Ve
† İstirahatte kalbin yapısal veya işlevsel bozukluğunun objektif kanıtı
(kardiyomegali, üçüncü kalp sesi, kalp üfürümleri, ekokardiyogram bulguları, yüksek natriüretik peptid)

Yılların yıpratamadığı NYHA sınıflaması, 1900’lu yılların başında ortaya konulduktan sonra, bazı sınırlılıkları olmakla birlikte hastalığın ciddiyeti yansıtabilen bir klinik tanımlama olarak halen kullanılmaktadır. Amerikan Kalp Birliği, söz konusu sınıflamayı dışlamadan kalp yetersizliği gelişmesi ve progresyonu birlikte ele alan kalp yetersizliği evrelerini tanımladı ve günümüze dek hep savundu.

Kalp yetmezliği nedir? Neden olur? Belirtileri ve tedavisi

Amerikan Kalp Birliği, Kalp yetersizliği hastaları 4 evrede incelenirken ilk 2 evre (A ve B) asemptomatik ve kalp yetersizliğinin gelişmesi için risk taşıyanları, C ve D evreleri ise semptomatik kalp yetersizliği hastalarını kapsamaktadır. Söz konusu yeni evreleme NYHA sınıflamasına bir alternatif değildi ve Evre C’de olan bir hastada NYHA 2, 3 veya 4’te olabilirdi. Avrupa Kalp Yetersizliği Birliğinin iş birliği ile hazırlanan Avrupa Kardiyoloji ise 2008 yılı KY kılavuzunda ilk defa bu evrelemeyi NYHA’nın fonksiyonel sınıflaması ile birlikte tek bir tabloda ve yan yana yer verdi.

Evre B Kalp Yetersizliği Grubu: Sessiz Çoğunluk

Framingham kalp çalışmasına göre 40 yas¸ sonrası dönemde, yaşam boyu KY gelişme riski %20’dir. Bu da 40 yas¸ üzerindeki bireylerin beşte birinde hayatın bir evresinde KY gelişeceği anlamına gelmektedir. Kalp yetersizliği görülme sıklığı genel nüfusta %1-3 iken, 70 yas¸ sonrası %10’a, 80 yas¸ sonrası %15-20’lere çıkmaktadır.

Uzmanlar, ESC-2016 Kalp Yetersizliği Kılavuzu’nu yorumladı

Türk Kardiyoloji Derneği tarafından yürütülen ve bir sıklık (prevalans) çalışması olan HAPPY çalışmasının sonuçları, Türkiye’de 35 yas¸ üzeri erişkin popülasyonunda as¸ikar KY prevalansının %2,9 olduğunu göstermiştir. Bu rakam, daha genç¸ bir nüfusa sahip olmamıza karşın, Batı toplumlarından yüksektir. Ülkemizde hastanın yaşı itibarıyla, Batı toplumlarına göre neredeyse 10 yıl daha erken KY ile karşılaştırdığımız söylenebilir.

Amerikan Kalp Birliğinin evreleme sistemi; yapısal kalp hastalığı olup ancak henüz semptomatik olmayan (sessiz) hasta popülasyonun, yani Evre B’nin, C ve D’ye göre 4 kat kadar fazla olduğuna diğer bir deyişle kalp yetersizliği popülasyonunda buz dağının altında kalan kısma dikkatleri çekti ve her evreye göre bir tedavi stratejisi belirledi. Ülkemizde ise henüz belirtileri ortaya çıkmamış¸ (asemptomatik sol ventrikül disfonksiyonu bulunan) KY olgu sıklığımız ise %4,8 olarak bildirlmektedir. Bu da KY gelişme potansiyeli yüksek önemli bir nüfusa sahip olduğumuzu göstermektedir.

Bu guruptakilerin mortalitesinin ise semptomatik hale gelindiğinde 5 kat artması, kalp yetersizliği farkındalığının ne denli önem arz ettiğinin diğer bir kanıtını oluşturmaktadır.

Nisan 2021’de Yayınlanan Kalp Yetersizliği Tanımında Evrensel Ortak Görüş

Kalp yetersizliğinin epidemiyolojik veya klinik çalışmaları, evrensel bir uzlaşmanın olmaması nedeniyle karmaşık hale gelmiş ve klinik araştırmalarda KY hastalarının dahil edilme kriterleri bile standart değildir. Avrupa Kardiyoloji Cemiyeti Kalp Yetersizliği Birliği yakın zamanda güncel rehberini açıklayacak iken, KY tanımlarının belirsizliği ve standart olmayışı Amerika ve Japonya Kalp Yetersizliği Dernekleri ile bir araya gelmeyi elzem kılmıştır.

Yeni kalp yetersizliği kılavuzları pek çok açıdan belirgin avantajlar sağlıyor

Prof. Dr. Biykem Bozkurt’un başlıca yazarı olduğu “Kalp Yetersizliğinin Evrensel Tanımı ve Sınıflaması” başlığında ortak bir uzlaşı belgesi yayınlandı. Kanada, Hindistan, Çin, Avustralya ve Yeni Zelanda Kalp Yetersizliği Derneklerince de onaylanmış olan raporda evrensel kalp yetersizliği; yüksek natriüretik peptid düzeyleri veya tanısal yöntemlerle kardiyojenik pulmoner veya sistemik konjesyonun objektif kanıtı (örneğin: göğüs röntgeni veya ekokardiyografide yüksek doluş basınçları veya hemodinamik ölçümler) ile doğrulanmış yapısal veya işlevsel kardiyak hasarına (örneğin: EF <% 50, kalp boşluklarının genişlemesi, E/E’>15, orta-ciddi ventriküler hipertrofi veya orta-ciddi kapak darlığı veya yetmezliği) bağlı KY’nin semptom ve/veya bulgularının varlığı olarak tanımlanmıştır.

Natriüretik peptid düzeyleri ise ayaktan veya dekompanze-hospitalize hasta grupları olmak üzere iki grupta tanımlanmıştır.

Uzlaşıda dikkat çeken ve son derece önemli olan diğer hususlar ise:
1) Evreleme sisteminde Evre A’nın KY için riski olan, Evre B’nin “PRE-HF” (kalp yetersizliği öncesi) olarak revize edilmesi: Bu, Evre B hastalarına “Dikkat edin! Kalp yetersizliği adayısınız” diyebilmemizi ve kalp yetersizliği farkındalığını daha çok arttırabilmemize olanak sağlayacaktır.

2) Stabil ve akut yeni başlangıçlı veya akut dekompanze KY terimlerinin önerilmemesi: “Stabil” yerine “persistant” ve tedavi almakta olanların semptom ve bulgularında bozulmanın “kötüleşen KY” olarak tanımlanmış olmasıdır.
3) Tedavi ile kalp yetersizliği semptom ve bulguları düzelenlerin (dilate kardiyomiyopati hastaları dahil) “Remisyonda KY” veya NYHA fonksiyonel sınıf I olarak değerlendirilmesi önerilmiştir.
4) Son olarak, Avrupa Kalp Yetersizliği Cemiyetinin 2016 rehberinde ilk defa önerilen kalp yetersizliği sol ventrikül ejeksiyon fraksiyon (LVEF) bazlı tanımı ve üçten 4 gruba çıkartılmasıdır.

  • Düşük EF’li Kalp Yetersizliği (HF with reduced EF=HFrEF): LVEF ?%40 olan KY
  • Sınırda (hafif azalmış) EF’li Kalp Yetersizliği (HF with mildly reduced EF (HFmrEF): LVEF %41-49 arası olan KY
  • Korunmuş EF’li Kalp Yetersizliği (HF with preserved EF=HFpEF): LVEF ?%50 olan KY
  • İyileşmiş EF’li Kalp Yetersizliği (HF with improved EF=HFimpEF): Bazal LVEF ?%40 olanda ?10-puan LVEF artışı ve ikinci LVEF ölçümünün>%40 olan KY
Kaynaklar:
1. Davis RC, Hobbs FD, Lip GY. ABC of heart failure, History and epidemiology. BMJ. 2000 Jan 1; 320(7226): 39–42.
2. Hajar R. Congestive Heart Failure: A History. Heart Views. 2019 Jul-Sep; 20(3): 129–132. doi: 10.4103/HEARTVIEWS.HEARTVIEWS_77_19.
3. Oldest case of heart faılure. Available from: .
4. CONSENSUS Trial Study Group . Effects of enalapril on mortality in severe congestive heart failure. Results of the Cooperative North Scandinavian Enalapril Survival Study (CONSENSUS) N Engl J Med. 1987 Jun 4;316(23):1429-35. doi: 10.1056/NEJM198706043162301.
5. Ferrari R, Balla C, Fucili A. Heart failure: an historical perspective. European Heart Journal Supplements (2016) 18(Supplement G), G3–G10.
6. Guidelines for the diagnosis of heart failure. The Task Force on Heart Failure of the European Society of Cardiology . Eur Heart J . 1995 Jun;16(6):741-51.
7. McKee PA et. al. The natural history of congestive heart failure: the Framingham study. New England Journal of Medicine 1971;285:1441–6.
8. Mehdi Zoghi. Kalp Yetersizliğinin Tanısı, Evreleri ve Sınıflandırması. Klinik Gelişim 2011; 24: 1-5.
9. Guidelines for the diagnosis and treatment of chronic heart failure: executive summary (update 2005): The Task Force for the Diagnosis and Treatment of Chronic Heart Failure of the European Society of Cardiology Eur Heart J. 2005 Jun;26(11):1115-40. doi: 10.1093/eurheartj/ehi204. Epub 2005 May 18.
10. Ammar KA, et al. Prevalence and prognostic significance of heart failure stages: application of the American College of Cardiology/American Heart Association heart failure staging criteria in the community. Circulation. 2007;115(12):1563-70.
11. Degˆertekin M, Erol C¸, Ergene O, et al. Heart failure prevalence and predictors in Turkey: HAPPY study. Arch Turk Soc Cardiol 2012;40:298-308.
12. Tu¨rkı·ye’de Kalp Yetersı·zlı·gˆı· Yol Harı·tası: https://tkd.org.tr/TKDData/Uploads/files/Turkiyede-kalp-yetersizligi-yol-haritasi.pdf
13. Mehdi Zoghi. Kalp Yetersizligˆinin Tanısı, Evreleri ve Sınıflandırması: 
14. Goldberg LR, Jessup M. Stage B heart failure: management of asymptomatic left ventricular systolic dysfunction. Circulation 2006 Jun 20;113(24):2851-60. doi: 10.1161/CIRCULATIONAHA.105.600437.
15. Universal definition and classification of heart failure: a report of the Heart Failure Society of America, Heart Failure Association of the European Society of Cardiology, Japanese Heart Failure Society and Writing Committee of the Universal Definition of Heart Failure: Endorsed by the Canadian Heart Failure Society, Heart Failure Association of India, Cardiac Society of Australia and New Zealand, and Chinese Heart Failure Association.
16. Bozkurt B, Coats AJS, Tsutsui H, Abdelhamid CM, Adamopoulos S, Albert N, Anker SD, Atherton J, Böhm M, Butler J, Drazner MH, Michael Felker G, Filippatos G, Fiuzat M, Fonarow GC, Gomez-Mesa JE, Heidenreich P, Imamura T, Jankowska EA, Januzzi J, Khazanie P, Kinugawa K, Lam CSP, Matsue Y, Metra M, Ohtani T, Francesco Piepoli M, Ponikowski P, Rosano GMC, Sakata Y, Seferovic P, Starling RC, Teerlink JR, Vardeny O, Yamamoto K, Yancy C, Zhang J, Zieroth S. Universal definition and classification of heart failure: a report of the Heart Failure Society of America, Heart Failure Association of the European Society of Cardiology, Japanese Heart Failure Society and Writing Committee of the Universal Definition of Heart Failure: Endorsed by the Canadian Heart Failure Society, Heart Failure Association of India, Cardiac Society of Australia and New Zealand, and Chinese Heart Failure Association. Eur J Heart Fail. 2021 Mar;23(3):352-380. doi: 10.1002/ejhf.2115. Epub 2021 Mar 3.

YAZIYI PAYLAŞ

YORUMUNUZ VAR MI?

guest

0 Yorum
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Araç çubuğuna atla