Medikal Akademi

Lenf nodları genç hastalarda bile agresif tiroid kanserinin sinyali olabilir

Kategori: Güncel / Literatür, ONCOLife, Onkoloji Print

Paylaş

Tweetle

Paylaş

113 Paylaşım

Boyun lenf nodlarına yayılmış tiroid kanserli 45 yaş üzeri hastaların uzun süredir yüksek ölüm riskinde olduğu düşünülmektedir ancak aynı şey daha genç hastalar için geçerli değildir. Ancak Journal of Clinical Oncology’de yayınlanan yeni bir çalışmaya göre, Duke Kanser Enstitüsü araştırmacıları, genç hastaları düşük riskli hastalığa sahip olarak sınıflandıran evrelemenin mevcut inanışın aksine, lenf nodu tutulmuş daha genç tiroid kanseri hastalarının da yüksek ölüm riskinde olduklarını saptadılar.

Bu yeni bulgu, Amerikan Ortak Kanser Komitesi’nin ABD’de hem erkek hem de kadınlar arasında en hızlı artan malignite olan tiroid kanseri de dahil tüm kanserler için evreleme kriterlerini revize etmek için çalıştığı döneme denk geldi. Çalışmanın baş yazarı Prof. Dr. Ann Sosa, elde ettikleri sonuçlarla ilgili şu bilgileri veriyor: “Tiroid kanseri için evreleme sistemi çok idiyosenkraktiktir: Çünkü hastanın 45 yaş üzeri mi yoksa altı mı olduğuna dayanan iki farklı evreleme paterni vardır. Tiroid kanseri, yaşın evreleme sistemi için önemli bir bileşen olduğu tek kanserdir.”

Mevcut sistemin kanseri 45 yaş üzeri hastalar arasında, Evre 1’in en iyi ve Evre 4’ün en kötü prognozu gösteren hastalar olarak dört evreye ayırdığını söyleyen Prof. Dr. Sosa, kırk beş yaş altı hastalar için şu anda yalnızca iki evre vardır ve her ikisi de tipik olarak avantajlı genel prognozlar ile ilişkilendirilmektedir.

Tiroid hastalıklarının en önemli belirtileri ve yeni tedavi seçenekleri

Prof. Dr. Sosa ve arkadaşları, mevcut evreleme sisteminin lenf nodu tutulumunun yaşı daha küçük hastalarda sağkalım üzerindeki etkisini doğru yansıtıp yansıtmadığını araştırmak istediklerini belirtiyor. Daha önce yapılan iki çalışma lenf tutulumunun 45 yaş altı hastalar için prognoz yönünden önemli olmadığını ileri sürmüştü ancak bu çalışmaların birçok eksiği vardı. Duke araştırmacıları, analizlerinde, iki büyük devlet veri kaynağında (Ulusal Kanser Veri Tabanı ve SEER veritabanı) bildirilen yaklaşık 70 bin hasta sonucunu inceledi.

Bunun sonucunda kanserin boyundaki lenf nodlarına yayıldığında daha genç hastaların sağkalım oranının lenf noduna yayılma göstermeyenlere göre daha düşük olduğunu buldu. Bu risk, yaşı daha büyük hastalarınki ile benzerdi. Dahası, tutulan lenf nodlarının sayısı sağkalımda rol oynamıştı. Yalnızca bir nod kanserli olduğunda, sağkalım riski daha iyi bulunmuş ancak altı veya daha fazla nod kanserli olduğunda, sağkalım açıkça kötüleşmiştir.

Bulguların potansiyel olarak uygulama değiştirici etkileri olacağını belirten Prof. Dr. Sosa, şu saptamalarda bulunuyor: “Bu, hastalığın yükü sorunu haline geliyor. Tutulan lenf nodu sayısı bir fark yaratıyor ancak yalnızca bir noktaya kadar. Altı, lenf nodu kritik bir sayı ve bunun da üzeri zaten yüksek olan ölüm riskini daha fazla arttırmaz.

Çocukluklarda radyoterapi tedavisi tiroid kanseri riskini 53 kat artıyor

Çalışmayla birlikte mevcut evreleme sisteminin daha genç tiroid kanseri hastalarının gerçek prognozlarını daha iyi yansıtmak için revize edilmesi gerekip gerekmediği sorusu gündeme geliyor. Ayrıca bulgular, doktorların daha fazla lenf nodunun alınıp alınmaması gerektiğine karar vermek için cerrahi prosedürden önce daha sıkı görüntüleme ve biyopsi analizi yapmaları gerekebileceğini gösteriyor. Tüm cerrahi prosedürlerin riski vardır, o yüzden biz hastaları yalnızca beraberinde yararları da varsa bu risklere maruz bırakmak istiyoruz. Daha genç hastalarda lenf nodu tutulumunun sağkalım riski taşıdığını bilmek, daha kapsamlı bir cerrahi uygulama yapılmasını gerektirebilir.”

Kaynak: Presence and Number of Lymph Node Metastases Are Associated With Compromised Survival for Patients Younger Than Age 45 Years With Papillary Thyroid Cancer. M. Adam, J. Pura, M. Dinan, S. D. Reed, R. P. Scheri, T. Hyslop, S. Roman, J. A. Sosa. Journal of Clinical Oncology, 2015; DOI: 10.1200/JCO.2014.59.8391

Makalenin tam metnine aşağıdaki linkten ulaşılabilmektedir:

Abstract
Purpose Cervical lymph node metastases are recognized as a prognostic indicator only in patients age 45 years or older with papillary thyroid cancer (PTC); patients younger than age 45 years are perceived to have low-risk disease. The current American Joint Committee on Cancer staging for PTC in patients younger than age 45 years does not include cervical lymph node metastases. Our objective was to test the hypothesis that the presence and number of cervical lymph node metastases have an adverse impact on overall survival (OS) in patients younger than age 45 years with PTC.

Patients and Methods Adult patients younger than age 45 years undergoing surgery for stage I PTC (no distant metastases) were identified from the National Cancer Data Base (NCDB; 1998-2006) and from SEER 1988-2006 data. Multivariable models were used to examine the association of OS with the presence of lymph node metastases and number of metastatic nodes.

Results In all, 47,902 patients in NCDB (11,740 with and 36,162 without nodal metastases) and 21,855 in the SEER database (5,188 with and 16,667 without nodal metastases) were included. After adjustment, OS was compromised for patients with nodal metastases compared with patients who did not have them (NCDB: hazard ratio (HR), 1.32; 95% CI, 1.04 to 1.67; P = .021; SEER: HR, 1.29; 95% CI, 1.08 to 1.56; P = .006). After adjustment, increasing number of metastatic lymph nodes was associated with decreasing OS up to six metastatic nodes (HR, 1.12; 95% CI, 1.01 to 1.25; P = .03), after which more positive nodes conferred no additional mortality risk (HR, 0.99; 95% CI, 0.99 to 1.05; P = .75).

Conclusion Our results suggest that cervical lymph node metastases are associated with compromised survival in young patients, warranting consideration of revised American Joint Committee on Cancer staging. A change point of six or fewer metastatic lymph nodes seems to carry prognostic significance, thus advocating for rigorous preoperative screening for nodal metastases.