Down Sendromu, ilk olarak İngiltere de (1866) yılında Doktor Langdon Down tarafından bulunmuş bir genetik rahatsızlıktır. Her 800 doğumda bir görülmekle birlikte dünya genelinde yaklaşık olarak yüz bin kişi down sendromlu olarak yaşamaktadır. Down Sendromu, tespiti gebeliğin (11-14) haftalarında ense kalınlığın ölçülmesiyle ortaya çıkmaktadır.
Down sendromlu oluşun asıl nedeni 21 kromozomun fazlalığıdır. Yani 1 kromozom fazladır. 23 anneden 23 babadan gelen toplamda 46 kromozoma sahip normal bir bebek dünyaya gelirken (1) kromozom daha eklenirse 47 kromozoma sahip olacaktır. Bu bebek dünyaya down sendromlu olarak gelir. Yaşı 35 ve üstü olan anne adaylarının doğumlarında çocukların down sendromlu olma olasılığı yaşları ile doğru orantılıdır.
Genetik faktörlerin, çocuğun down sendromlu olarak dünyaya gelmesinde etkisi çok büyüktür. Down sendromunun tespiti için Amniyosentez ardından alfafetoprotein maternal kan-serum testi yapılmaktadır. Down sendromlu bireyler değişken ruh haline sahiptirler.
Down Sendromluların Mücadele Ettikleri Hastalıklar:
Zekâ geriliği.
Düşük kas tonusu.
Konjenital kalp defekti.
Kalp spazmı.
Epilepsi.
Katarakt.
Lösemi.
Bağırsak sorunları bulunmaktadır
Down Sendromlu Birey ile Engelli Olmayan Bireyin Karşılaştırılması:
Down sendromlu bireylerin zihinsel performansları düşük düzeydedir.
Down sendromlu kişiler zihin kuramı becerilerinde başarısızdırlar.
Verilen çeşitli görevlerde dows sendromlu bireylerin başarılı olamadıkları gözlemlenmiş.
Zihin Kuramı Görevleri: 1-Gerçek-görünüş, 2- Yer değiştirme, 3-Temsillerin değişimi
Down Sendromlu Bireylerin Dil Gelişimi:
Bebeklik-Çocukluk Dönemi (0–4 Yaş)
Mırıldanma gecikmeleri.
Konuşma seslerinde geçikme.
Sözel olmayan isteklerin artması.
Anlaşılır sözcük dağarcığının azlığı.
Anlaşılabilirlik sorunları.
Sosyal etkileşim sürecinde yüz ifadelerinin iyi olması.
Mimik ve jestlerle iletişim kurmak istemeleri.
İlk sözcükler normal akranlarıyla aynı zamanda söylemeleri.
Çocukluk Dönemi (4–12 Yaş)
Dilde, zekâ yaşına göre gecikme.
Dilde sözcük kullanımı ve gramer yapısında güçlükler.
İşitsel belleğin daha kısa olması.
Basit cümle kullanımı.
Anlaşılabilir konuşma güçlüğü.
Ergenlik ve Yetişkinlik Dönemi (13+ Yaş)
İşitsel bellek kısa ve yetersiz.
İfade edici dilde gecikme, zorlanma.
Kelime ve cümleleri geç algılama ve anlama.
Anlama kabiliyetleri yaş ve eğitimle artış göstermesi.
Bu Araştırmanın Tamamı Yazara aittir. Bu Makale Bilimsel Araştırmanın bir ürünüdür. KAYNAKÇA: Department of Child Development / American Northwest University-Seattle / USA-2019, AMERICAN PEDIATRIC ASSOCIATION Mail: y.bayezit1977@gmail.com
St Clements Üniversity -United Kigdom /Psikolojik Danışmanlık Rehberlik Ana Bilim Dalı Başkanı. University of Northwest Eğitim Fakültesi/Çocuk Gelişimi Anabilim Dalı Başkanı/ United States of America
Doç.Dr.Yıldırım Bayezit DELDAL
Milli Eğitim Bakanlığında Öğretmen
Yurt Dışında İsviçre /İngiltere St Clements Üniversitesi/United Kingdom Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik Bölümü Ana Bilim Dalı Başkanı ve Öğretim Üyesi.
Ayrıca Amerika Birleşik Devletleri Üniversity Of Northwest /Brooklyn, NY 11201.Eğitim Fakültesi Çocuk Gelişimi Bölümü
Ana Bilim Dalı Başkanı, Öğretim Üyesi olarak çalışmaktadır.
Yurt içi ve Yurt dışı çeşitli Vakıf Üniversitelerinde Ders, Kongre, Sunum , aktivite katılmaktadır.
(Trakya Üniversitesi-Üsküdar Üniversitesi-Gelişim Üniversitesi-Medipol Üniversitesi-Dokuz Eylül üniversitesi)
YAZARIN EĞİTİM BİLGİLERİ;
Lise öğrenimini İstanbul Kocasinan Anadolu Lisesinde Tamamlamıştır.
Ayvansaray Üniversitesi Çocuk Gelişimi
Atatürk Üniversitesi İş Sağlığı ve Güvenliği
Anadolu Üniversitesi Sağlık Kuruluşları Yöneticiliği
İstanbul Üniversitesi Çocuk Gelişimi
Anadolu Üniversitesi İşletme Fakültesi/İşletme Böl
İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi/Halkla İlişkiler-Tanıtım
Anadolu Üniversitesi Sağlık Yönetimi Bölümü
Namık Kemal Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi/Beslenme ve Diyetetik Bölümü
İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sağlık Yönetimi Tezli Yüksek Lisans
İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü/Sağlık Yönetimi Doktora Programı(H.A)
İstanbul Üniversitesi Çocuk Gelişimi/University of NorthWest Eğitim Bilimleri Enstitüsü Çocuk Gelişimi Doktora Programı.
Düzce Üniversitesi Eğitim Fakültesi Pedogojik Formasyon.
Akademisyen, Yazar ve Öğretmen Uluslararası kongre ve sempozyumlarda yurt içi ve yurt dışı aktif olarak görev almakta ve bilimsel çalışmalar yapmaktadır. Ayrıca Editör ve Hakemdir.
Yazar, Otizm ve Engellilik üzerine bilimsel çalışmalar yapmakta ve bu konu ile ilgili yeni bilimsel verilerin elde edilmesini sağlamaktadır.
Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Üzerine çalışmaları bulunan yazarın, Yurt içi ve Yurt dışı çeşitli Gazete ve Dergilerde bilimsel makaleleri yayınlanmıştır. Uluslar arası sempozyum ve Kongrelerde Bilimsel çalışmalar yapan yazar ayrıca Amerika Birleşik Devletleri Pediatric Derneği ile bilimsel çalışmalar yapmaktadır. Çeşitli Hakemli dergilerde makaleleri bulunan yazar Akademik çalışmalarına devam etmektedir. iki yüze yakın makalesi bulunan yazar Amerika ve Türkiyede yaşamaktadır.
ALDIĞI GÖREVLER
Milli Eğitim Bakanlığında Öğretmen.
İMEVA Sağlık Bilimleri Topluluğu Kurulu Başkanı.
St Clements Üniversity/Psikolojik Danışmanlık Rehberlik Ana Bilim Dalı Başkanı/ Öğretim Üyesi
Üniversity Of Northwest /Eğitim Fakültesi/Çocuk Gelişimi Anabilim Dalı Başkanı/Öğretim Üyesi
Amerika Birleşik Devletleri Pediatri Derneği Çalıştay üye.
İstanbul Medisosyal Eğitim ve Araştırma Sağlık Bilimleri Dergisi
Yayımcı ve Yönetim Kurulu Başkanı.
Uluslararası Türkiye Tıp Bilimleri Dergisi/Yayımcı ve Yönetim Kurulu Başkanı.
Türkiye Sağlık Akademisyenleri Derneği Kurucu Kurul Başkanı(Kuruluş Aşamasında)
Kültür ve Turizim Bakanlığı Onaylı Sağlık Dergilerinde
Editör/Yazar/Hakem
1.Güncel Köse Dergisi/Yazar/Baş Editör/Hakem
2.İMEVA Sağlık Bilimleri Dergisi/ Yazar/Baş Editör/Hakem
3.Uluslararası Türkiye Tıp Bilimleri Dergisi/Yazar/Baş Editör/Hakem
Size daha iyi hizmet verebilmemiz için sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Giriş yaptığınız andan itibaren çerez kullanımını kabul etmiş sayılacaksınız.TamamDetaylı bilgi için tıklayın
YORUMUNUZ VAR MI?