Medikal Akademi

Yüksek seyreden kalp hızı diyabet için de önemli bir risk faktörü!

Kategori: Güncel / Literatür, Kardiyoloji Print

Paylaş

Tweetle

Paylaş

790 Paylaşım

Dakikada her ilave 10 atım diyabet riskinde %23 artış yaratıyor
Uluslararası bir araştırmacı ekibine tarafından, istirahat halindeki kalp hızı ve diyabet arasındaki ilişki nedeniyle, kalp hızı ölçümlerinin daha yüksek diyabet riski olan bireyleri belirleyebileceği ileri sürüldü. Journal of Epidemiology dergisinde yayımlanan çalışmanın yazarları, 75 bin Çinli erişkinle yürüttükleri dört yıllık bir çalışmada, daha hızlı kalp hızının diyabet geliştirme riskiyle pozitif olarak ilişkili olduğunu gözlemlediler. Araştırmacılar ayrıca daha hızlı kalp hızının bozulmuş açlık glukoz düzeyleri ve aynı popülasyonda bozulmuş açlık glukoz düzeylerinden diyabete dönüşüm ile ilişkili olduğunu buldular.

xiang-gao Çalışmanın kıdemli yazarı Prof. Dr. Xiang Gao, “Bu çalışmada, istirahat halindeki kalp hızını yaklaşık 75 bin Çinli erişkinde ölçtük ve dört yıl boyunca bu kişileri takip ettik. Daha hızlı kalp hızı olan katılımcıların, daha düşük otomatik fonksiyon nedeniyle artmış diyabet, pre-diyabet ve pre-diyabetten diyabete dönüşüm riskine sahip olduklarını saptadık. Dakikada her ilave 10 atım, vücut kitle indeksinde metre kare başına 3 kilonun etkilerine benzer şekilde, diyabet riskinde %23 artış ile ilişkiliydi” dedi.

Prof. Dr. Gao, “Daha sonra bulgularımızı, toplam 97 bin erkek ve kadını kapsayan aynı konu üzerine daha önce gerekleştirilmiş yedi çalışma ile birleştirdik ve benzer ilişkiyi bulduk (daha hızlı kalp hızına sahip bireyler yavaş kalp hızına sahip olanlara göre %59 artmış diyabet riskine sahiplerdi. Bu durum, daha hızlı kalp hızının diyabet için yeni bir pre-klinik belirteç olabileceğini aklımıza getirdi” dedi.

Yüksek seyreden kalp hızı, önemli bir mortalite habercisi

Bu belirteçler, bir hastalığın oluşumunda artmış bir riski işaret edebilirler fakat hastalığa neden olmazlar. Tip 2 diyabet dünyada bir salgın haline geldi. Kabaca Çinli erişkinlerin %12’sinde diyabet ve %50’sinde pre-diyabet var. Araştırmacılar 2006-2007’de uygulanan bir başlangıç incelemesinde kalp hızını ölçtüler. Beş dakikalık bir istirahattan sonra, sırt üstü yatan katılımcılarda 12 kanallı elektrokardiyogram kullanarak kalp hızlarını kaydetti. Dört yıllık bir takip süresince, araştırmacılar 17.463 pre-diyabetik vaka ve 4.649 diyabet vakası belirlediler. 2006’dan başlayarak her iki yılda bir glukoz düzeyini incelediler. Araştırmacılar, 2006-7’deki ilk test sırasında diyabeti olan bireyleri çalışmadan dışladılar.

Kalp hızı azaltmak klinik açıdan fayda sağlıyor!

Çalışmanın tüm katılımcıları, Çin’de bir kömür madeni firması olan Kailuan Coal Co., Ltd. firmasının çalışanlarıydı. Aynı tıbbi grup kendi sigorta poliçelerine sahipti. Bu nedenle, genel Çin popülasyonunu temsil eden bir örnek olarak bakılamaz. Araştırmacılar diyabet ve pre-diyabet tanılarını tek bir açlık plazma glukozu ölçümüne dayandırdılar. Ancak, bu bulguları farklı sosyal ve kültürel altyapıya sahip bireyleri kapsayan daha önce yayımlanmış yedi çalışmanın bulgularıyla birleştirdiklerinde, araştırmacılar kalp hızı ve diyabet riski arasında benzer bir ilişki buldular.

Kaynak: Restingheart rate and the risk of developing impaired fasting glucose and diabetes: the Kailuan prospective study. L. Wang, L. Cui, S. Chen, C. Zhang, Y. Zhu, D. Li and X.Gao. International Journal of Epidemiology, 2015 DOI: 10.1093/ije/dyv079

Makalenin tam metnine aşağıdaki linkten ulaşılabilmektedir:
http://ije.oxfordjournals.org/content/early/2015/05/20/ije.dyv079.abstract

Abstract
Background: To investigate the association between resting heart rate and the risk of developing impaired fasting glucose (IFG), diabetes and conversion from IFG to diabetes.

Methods: The prospective analysis included 73 357 participants of the Kailuan cohort (57 719 men and 15 638 women). Resting heart rate was measured via electrocardiogram in 2006. Incident diabetes was defined as either the fasting blood glucose (FBG) ≥ 7.0 mmol/l or new active use of diabetes medications during the 4-year follow-up period. IFG was defined as a FBG between 5.6 and 6.9 mmol/l. A meta-analysis including seven published prospective studies focused on heart rate and diabetes risk, and our current study was then conducted using random-effects models.

kalp-atimi-ekran

Results: During 4 years of follow-up, 17 463 incident IFG cases and 4 649 incident diabetes cases were identified. The corresponding adjusted hazard ratios (HRs) for each 10 beats/min increase in heart rate were 1.23 [95% confidence interval (CI): 1.19, 1.27] for incident diabetes, 1.11 (95% CI: 1.09, 1.13) for incident IFG and 1.13 (95% CI: 1.08, 1.17) for IFG to diabetes conversion. The risks of incident IFG and diabetes were significantly higher among participants aged < 50 years than those aged ≥ 50 years (P-interaction < 0.02 for both). A meta-analysis confirmed the positive association between resting heart rate and diabetes risk (pooled HR for the highest vs lowest heart rate quintile = 1.59, 95% CI:1.27, 2.00; n = 8).

Conclusion: Faster resting heart rate is associated with higher risk of developing IFG and diabetes, suggesting that heart rate could be used to identify individuals with a higher future risk of diabetes.