Medikal Akademi

ESC 2016 Kılavuzu: Kafa karışıklığına karşı hedefe yönelik öneriler arttı

Kategori: ESC KY Kılavuzu, Kardiyoloji, Tedavi Rehberleri, Üye Yazıları Print

Paylaş

Tweetle

Paylaş

1K Paylaşım

Geçtiğimiz haziran ayı içerisinde Avrupa Kardiyoloji Cemiyeti tarafından yayınlanan 2016 Akut ve Kronik Kalp Yetersizliği Tanı ve Tedavi Kılavuzu, birçok açıdan eski kılavuzlardan farklı olması ile dikkat çekti. Kılavuzun önsözünde vurgulandığı gibi, kalp yetersizliği ile ilgili klinik çalışmaların 30. Yılını doldurmak üzereyiz. Son birkaç yılda klinik çalışmaları açıklanan yeni moleküller ile mortalite ve morbiditeyi azaltma noktasında eskisine göre elimiz daha kuvvetli görünüyor.

Bu moleküllerden Anjiotensin Reseptör-Neprilisin İnhibititörü (ARNI), PARADIGM-HF çalışmasının sansayonel sonuçlarıyla birlikte kılavuzda kendine yer bulmuş. Yeni ajanın kullanım şekli olarak beta bloker ve anjiotensin konverting enzim (ACE) inhibitörleri kullanan hasta grubunda düzelme olmaması halinde ACE-inhibitörlerinin yerine kullanılması önerilmiş. Bununla birlikte, EMPHASIS-HF çalışmasının olumlu sonuçları ile Eplerenon da eskiye nazaran daha ağırlıklı olarak kılavuzda yer almış.

Yeni kılavuz sadece yeni moleküllerden bahsetmekle kalmıyor, aynı zamanda metodolojik olarak da kendini yenilediği göze çarpıyor. Özellikle akut kalp yetersizliğinden bahsedilen kısımda birçok terminolojinin de tanımı yapılmış. Kalp yetersizliğinde sık izlenen komorbiditeler irdelenmiş. Tanısal kısımda “mid-range” kalp yetersizliği adı altında ejeksiyon fraksiyonunun %40-49 olduğu hasta grubu tanımlanmış.

Bu hasta grubu için daha önce farklı bir başlık kullanılmamış ve gri bölge olarak bahsedilmişti. Tanısal algoritmalarda da yenilenmeye gidilmiş ve koroner arter hastalığında ESC’nin önerdiği gibi olasılıklara göre tanı yöntemleri ön plana çıkartılmış. Bu noktada serum brain-natriüretik peptit kullanımının koşullara bağlandığını görüyoruz. Bu markerın yüksek saptanmasına yol açan non-kardiyak durumların sayısı hayli fazla olduğundan, bence yerinde bir değişiklik olmuş.

Son olarak kardiyak resenkronizasyon tedavisi ile ilgili majör değişiklikler yapıldığını da eklemek isterim. Önceki kılavuzda semptom ciddiyetine göre iki gruba ayrılmış (NYHA II ve NYHA III-IV) ve ona göre önerilerde bulunulmuştu, yeni kılavuz sadece “semptomatik” kelimesini kullanıyor. Kafa karışıklığını azaltmaya yönelik, daha hedefe yönelik önerilerde bulunulmuş. Yüzeyel elektrokardiyogramda ölçülen QRS süresinin en az 130 msn olması I B kanıt düzeyiyle şart koşulmuş, 150 msn’den geniş QRS olması durumu ise önceki kılavuz gibi I A kanıt düzeyinde önerilmiş.

Düşük ejeksiyon fraksiyonlu hastalarda yüksek dereceli blok olması durumunda sağ ventrikül yerine biventriküler pacing önerisi klas I A olarak yer almış. Bu son öneri, hem atrial fibrilasyon hem de sinüs ritmindeki hastalar için geçerli olması nedeniyle önümüzdeki süreçte kardiyak resenkronizasyon tedavisine daha yaygın başvurulacağını düşünüyorum.